De ontmoeting met de trollen geeft een gespannen sfeer.
Ruach, als leider van ons nieuwe land, neemt het woord. Hij negeert de trollen en veegt eerst Chief Sootscale de pan uit:
“Ti symvaínei edó?
Írthame edó prin apó mínes kai borésame na sósoume ton Mikmak zontanó apó ta akárea. Nikísame ta akárea. Dióxame ton kakó mágo apó ti foliá sas. Sas ektimísame kai sevastíkame ton viótopó sas, sas dósame píso tin elefthería sas. Sas échoume dósei éna kaló eisódima, ekpaídefsi sto pós na kánete douleiá.
Eíste oi ypoteleís mas, sas paréchoume asfáleia kai ergazómaste me antállagma na dilósoume tin periochí stin opoía zeíte os nómimi epikráteia tou Amborr.
Tóte den boreíte na synápsete synthíkes me álles fylés chorís tin ádeiá mou, an aftá ta Trol théloun káti, prépei na antimetopísoun emás.”
Voor wie wel Draconic verstaat:
“Wat is hier aan de hand?
Wij zijn maanden geleden hier gekomen en hebben Mikmak levend kunnen redden van de mites.”
Hij telt met zijn vingers,
“We hebben de mites verslagen.
We hebben die boosaardige tovenaar verdreven uit jullie hol.
We hebben jullie in jullie waarde gelaten en jullie leefgebied gerespecteerd, jullie vrijheid teruggegeven.
We hebben jullie een goed inkomen gegeven, educatie in het uitvoeren van werk.
Jullie zijn vazal van ons, wij geven jullie veiligheid en werk in ruil voor het gebied waar jullie in leven toe te kennen als het rechtmatige gebied van Amborr. Dan kan je niet zonder mijn toestemming verdragen gaan sluiten met andere stammen, als die Trollen iets willen, dan hebben ze met ons te maken.”
Maar de reactie van Chief Sootscale is wat meer onderdanig dan aan het begin van het gesprek.
“Ochi óchi óchi óchi óchi! Den symfonoúme se típota! O Trol léei óti prépei na entachthoúme sto vasíleio ton teráton tou. I klímaka aithális den to thélei aftó. To Soot-scale efcharistiméno me ton varóno, allá to Soot-scale den boreí na pei óchi sto gigántio, gigántio trol!
Éxypnos se klímaka aithális, steíle ton Mikmak na vrei ton varóno. Oi klímakes aithális doulévoun gia ton varóno, o varónos lýnei ta provlímata ton ergazoménon, óchi?”
Zoals Ruach het later vertelt:
“Nee nee nee nee nee! Wij zijn het nergens mee eens! Trol zegt dat we ons bij zijn monsterkoninkrijk moeten aansluiten. Sootscale wil dit niet. Sootscale blij met baron, maar Sootscale kan geen nee zeggen tegen gigantische, gigantische trol!
Sootscale slim, stuurt Mikmak om Baron te zoeken. Sootscales werken voor Baron, Baron lost problemen van werknemers op, toch?”
Ruach richt zich tot de trollen en spreekt ze bevlogen toe in vloeiend Jotun, de Gianttaal.
Ruach:
“Hvað meinarðu með menningarmorð? Af hverju talarðu þá við Mikmak á risastóru en ekki drekamáli? Ef þú hugsar svona mikið um menningu þeirra geturðu ímyndað þér að hegðun þín ætti að vera í samræmi við hana. Til að taka það fram, við látum þá hafa sína eigin menningu, rétt eins og aðrir í ríki okkar fá að halda sinni eigin menningu. Þú ættir kannski að hugsa um þetta áður en þú kemur með svona djarfar fullyrðingar!?
Ef þú segir mér hvar fólkið þitt er, munum við virða það”
Voor wie Jotun verstaat:
"Wat bedoelt u met culturele genocide? Waarom praat u dan in Jotun en niet in Draconic met Mikmak? Als u hun cultuur zo hoog heeft kunt u zich voorstellen dat uw gedrag daar mee in overeenstemming zou moeten zijn. Voor de goede orde, wij laten hen hun eigen cultuur zoals ook anderen in ons rijk hun eigen cultuur mogen houden. Wellicht moet u zich hier eens op bezinnen voordat u dergelijk boude uitspraken doet!?
Als u mij de verblijfplaats van uw volk verteld zullen wij die respecteren."
Wel is zichtbaar dat de trollen zijn antwoord niet leuk vinden. De baas, Hargulka, gromt naar zijn onderdanen,
“Nagrundi, Gurija, vörður... komdu. Við skulum ekki eyða meiri tíma í þessar...eðlur. Haldið ykkur fyrir sunnan, gott fólk. Það er skrímslaríki.”
De trollen pakken hun boeltje bij elkaar en vertrekken.
(Voor wie giant verstaat:
“Kom Nagrundi, Gurija, bewakers. Laten we geen tijd meer verspillen aan deze … hagedisjes. Blijf uit het Zuiden, mens. Daar is Monster Kingdom.”)
Andre en Roderick zijn van mening dat de afspraak met de kobolds moet worden herzien. "Nu wij hier het land besturen en voor de veiligheid zorgen moet daar wel wat meer tegenover staan." Besloten wordt dat Oleg als onderhandelaar namens Amborr naar de kobolds zal gaan, hij gaat ten slotte over de financiën.
De groep is wel te spreken over het feit dat de kobolds hun grot wat netter hebben gemaakt en ook dat de ingang tot de Andorran mijn weer opengebroken is.
De mijnwerkers die Andre weken terug heeft 'besteld' zijn aangekomen en bivakkeren iets verderop. Andre geeft aan het aan dat wanneer ze deze mijn weer ‘draaiend’ is en een paar kompels hebben opgeleid ze een nieuwe klus krijgen. (De planning is dat we dan onze eigen goudmijn kunnen openen.)
In Greenhaven wordt na de inn, houses en shrine nu verder gebouwd. Er verrijzen een foundry, meer huizen, een shop en een pier en een begin gemaakt aan het kasteel.
Buiten de stad wordt ook hard ontwikkeld. In de nieuwe gebieden worden meteen wegen gelegd en waar nodig bruggetjes gebouwd. De kolonisten zijn vrolijk en proberen zo veel mogelijk af te krijgen voordat het sneeuwt. Met de steun van de Swordlords is er voldoende eten en heeft iedereen tijd over om te werken.
De groep krijgt het verzoek van een vrolijke echtpaar, Loy en Latricia Rezbin, of zij een dorp mogen bouwen bij de oversteek van de tatzylwyrms. Eigenlijk wil onze groep een dorp bij de tempel hebben maar Jhod geeft aan dat hij liever die drukte niet bij zijn tempel wil. Tenzij, uiteraard, de Baron dat per se beveelt…
Toestemming wordt gegeven voor de bouw van het dorp. Het gebied lag toch al in de planning om op te nemen in Amborr.
Ruach heeft een doel gesteld om een weg tussen Greenhaven en Oleg’s aan te leggen vóór de koude maan. (De twaalfde volle maan van het jaar.) Dit lukt, en met de zegen van Oleg wordt het land bouwrijp gemaakt voor een tweede stad – Zevensprong. (Vernoemd naar de zes leiders en hond)
Na een kleine ceremonie, en het belofte van Oleg dat Zevensprong een fijne plek wordt waar iedereen elkaar begroet (niet zoals Restov) reist de groep snel weer naar het Zuiden. Ollie wil op tijd zijn om de Ritual of Stardust in zijn “eigen kasteel” te vieren. Voor de rest is dit de winterzonnewende maar voor Ollie is dit één van de weinige Desnan feestdagen (naast de zomerzonnewende).
Op een open plek tussen het kasteel en de Hert in de Haven bouwt hij, samen met andere Desna-aannbidders uit het stadje, een groot vreugdevuur.
Nadat het helemaal donker is, dansen en zingen de feestvierders totdat er van het vuur alleen nog maar gloeiende sintels over zijn. Dan wordt er zand vermengd met gemalen rozenkwarts en gooien ze dit de lucht in.
(Op dit moment is het gebruikelijk om aankondigingen te doen van liefde en vriendschap en van beloofde toekomstige reizen. Men denkt dat het fonkelen van het zand de nachtelijke hemel weerspiegelt en aantoont dat Desna getuige was van deze uitspraken.)
De volgende dag kondigt Ruach aan dat de party een weekje op pad gaan, vóór het einde van het jaar.
“Amborr kan zich wel een week zonder ons redden.”
Zodra het opgemerkt is dat de Baron en de Council aanstalten maken om te vertrekken stromen er wat verzoeken binnen:
** Naast het vage plan om een kijkje te nemen in het “koninkrijk van de trollen”, is er een “groene wyrm” in het zuiden gesignaleerd. De groep heeft de kobolds ook al gevraagd die kant op te verkennen. Ze mogen de driesprongbrug gebruiken om naar de overkant van de rivier te gaan. De Swordlords laten weten dat er 1800 gp uitgekeerd wordt voor het verslaan van deze draak.
** Een gnome (Althemin) heeft zich gevestigd in Greenhaven en blijkt onderdeel te zijn van een coalitie alchemisten/ hobbyisten. Zij willen experimenten doen met “shamblesap” - de sappen van een shambling mound. Ze denken dat het betere healing potions kan opleveren en hangen posters op in het stadje met “Wanted: Shamblesap - Beloning 1000 gp”. De groep neemt er eentje mee.
** Een groepje kolonisten is van plan naar het zuidoosten te reizen maar hebben geruchten gehoord dat daar grote witte wolven, of zelfs worgs, rondlopen. De groep koopt een paar rondjes in de Hert in de Haven en voelt een ervaren pelsjager aan de tand. Hij vertelt dat er een grote worg is, genaamd Howl-of-the-North-Wind, die al jaren bandieten en jagers verslindt. Met al deze nieuwe burgers in het gebied is het tijd om hem te verslaan of verdrijven – voordat hij de smaak van kolonisten te pakken krijgt! Ook hiervoor willen de Swordlords 1800 gp ophoesten – hun voorstel is om de dode Worg op een spies voor de stad tentoon te stellen.
|
Tuning
Vulridir Sr
Pake
Dobbelaar
Jeff
