Inhoud Storybook
+ Hoofdstuk 10
+ Hoofdstuk 9
+ Hoofdstuk 8
+ Hoofdstuk 7
+ Hoofdstuk 6
+ Hoofdstuk 5
- Hoofdstuk 4
4.1Heilige Granaat
+ Hoofdstuk 3
+ Hoofdstuk 2
+ Hoofdstuk 1
 
Login
Loginnaam
Wachtwoord
 
 
Registratie
Wil je ook zelf nieuws-berichten, sage advice tips, forum berichten en nog veel meer kunnen achterlaten op deze site? Vraag dan hier een useraccount aan.
Registratie
HOMEPAGE | DND WEEKEND (2001-2004) | HOOFDSTUK 4: HEILIGE GRANAAT
De Heilige Granaat van ToutouDe Heilige Granaat van ToutouGespeeld bij/in Johan W. in Leeuwarden op 24 aug 2002
(reacties)
Al voor het weekend in augustus 2002 zoemt het van de geruchten in Scornubel. Om de stamtafel in de Traveller's Rest worden door de groep enkele verhalen en geruchten uitgewisseld. Elmar van Hlammach Elmar weet te vertellen dat de rust nog niet geheel weer terug is. De handelsroutes zijn nog niet veilig, karavanen worden nog steeds overvallen, vermoedelijk door struikrovers uit de omgeving van Calimshan, enzovoorts. Het eigenaardige hieraan is dat deze groep struikrovers de beschikking heeft over een arsenaal van sterk magische items. Ook zou Elmar waarschijnlijk een opdracht aan kunnen nemen waarvoor de groep zou moeten afreizen naar Toutou, een prachtig eiland met onder andere palmbomen, vers fruit en mooie dames. Elmar lijkt gretig te zijn om deze opdracht aan te nemen. Persoonlijke omstandigheden vragen van hem dat hij Scornubel achter zich laat. Durranak Brighteye Durranak vertelt ook over een verhaal wat hij heeft gehoord. Er schijnt ergens op de zeebodem een verzonken stad (Carsal) te liggen, maar waar die precies is, weet hij niet te vertellen. Het klinkt als een broodje aap, maar wie weet of het echt waar is. Dit verhaal gaat al jaren de ronde, maar de laatste tijd schijnen er meer en meer items uit die stad op te duiken in Waterdeep. Clerics van Denier, die vriendschappelijke banden aanhouden met clerics van Tyr, hebben in Waterdeep een serie items waar ze geen raad mee weten. Ze hebben de clerics van Tyr (en dus Durranak) gevraagd om een kijkje te gaan nemen. Caladan Battlehammer Caladan zegt dat hij een merkwaardige dwerg tegen is gekomen die luistert naar de naam Wuoldrem. Deze dwerg heeft Caladan om hulp gevraagd. Het gaat om een groep grote arenden wiens eieren zijn gestolen. Vanzelfsprekend willen ze deze eieren graag terug, ze beschouwen deze zaak als een soort kidnapping. Het is bekend dat deze eieren veel geld waard zijn op de zwarte markt. Caladan stelt voor om deze vreemd overkomende dwerg te helpen. Mourn Moondown Mourn verteld over hoe hij benaderd is door een dienaar van een wanhopige grootgrondbezitter die in de buurt van Scornubel woont. De zoon van deze rijke stinkerd is verdwenen of zelfs misschien ontvoerd. Aan Mourn is gevraagd of hij informatie wil verzamelen die leidt tot het terugvinden van de verloren zoon. Hier tegenover staat een mooie beloning: een leuk perceel met een pittoresk huisje, ergens in een mooie landelijke omgeving. Echter, als Mourn daadwerkelijk de zoon levend terug vindt en ongeschonden weer in de armen van zijn bezorgde familie weet te brengen, zal ook de beloning groter zijn (meer land, groter en mooier huis). In de buurt van de landerijen van deze opdrachtgever liggen de Whispering Widow Woods, waar vrijwel zeker (onder andere) verschillende groepen weer-ratten leven. Wyver Thunderdawn Wyver heeft van een gnome (wel bekend bij de groep als Willem B.) een schatkaart gekocht. Oh, jullie krijgen allemaal nog de groeten van Willem. Hij heeft trouwens zijn broer de wijnhandelaar nog steeds niet gevonden. Volgens Wyver moet de lokatie die op de kaart staat aangegeven met een X ergens in de jungle liggen. Misschien een leuk avontuur. Lyssiah zegt dat ze het leuk zou vinden om naar het bos te gaan. Overigens zou er nog wel over de kosten/baten gepraat moeten worden. De drank die verdwenen is in Willem kan uiteraard alleen vergoed worden als Wyver een kwitantie van Willem kan overleggen. Lyssiah Holimion Ook Lyssiah weet ook mogelijk een opdracht binnen te slepen. Al toen Elmar over de stad Toutou vertelde begon ze heftig te knikken. Lyssiah heeft contact gehad met de hofbard van de Lord van Toutou. Deze human bard, Satsami genaamd, doet vaker diplomatieke zaken voor Lord Ras of Toutou en is er nu op uit gestuurd om in Scornubel een groep avonturiers te vinden die een geheime opdracht voor Lord Ras willen vervullen. Satsami wilde over de opdracht weinig kwijt, maar wist te verzekeren dat bijeen geslaagde afloop de groep rijkelijk beloond zou worden. Satsami zat verder reclame te maken over de prachtige stad Toutou. Het schijnt een geweldige stad te zijn met vele architectonische schoonheden en grote rijkdom. Mogelijk is er voor de opdracht een boottocht nodig. Volgens Lyssiah zou dit wel eens iets te maken kunnen hebben met de verzonken stad Carsal, waar Durranak over vertelde. Lyssiah stelt voor om de opdracht van Satsami aan te nemen en zo in ieder geval gratis af te kunnen reizen naar de wonderschone stad Toutou, die vervolgens als uitvalsbasis kan dienen voor een mooi en spannend avontuur. Dit is iets waar zeer waarschijnlijk veel roem en rijkdom mee valt te behalen.
Het verhaal 29 Uktar 1372 Het winterseizoen begint er aan te komen. Dit is al duidelijk te merken. De dagen en nachten worden kouder, weck-flessen worden gevuld en vlees wordt gepekeld. Ook wordt het steeds vroeger donker. Volgende maand is alweer de laatste van het jaar. Overmorgen is het 'Maanfeest', een feestdag in de Western Heartlands. Dit is een dag waarop kinderen vaak verkleed door de stad rennen en andere mensen bang maken. Ook wordt traditioneel de herfst vaarwel gezegd en de winter verwelkomd. Er zijn inmiddels bijna 2 weken verstreken waarin er weer enigszins rust is teruggekeerd in Scornubel. Voor de Zhentarim was het Scornubel-verhaal van korte duur. Toen ze er achter kwamen dat de waardevolle bezittingen die uit Darkhold gestolen waren inmiddels veilig zijn gesteld, zijn ze stilletjes weer teruggetrokken uit Scornubel. Wellicht een wijs besluit, want de grote oorlogskas waarmee ze Scornubel wel even zouden aanpakken, kunnen ze beter gebruiken om Darkhold weer op te bouwen. Deze is ongeveer een maand geleden onbewoonbaar gemaakt door de Harpers. Er wordt hier en daar gefluisterd dat ook de bekende mage Elminster hier iets mee te maken heeft gehad. Tevens zouden er misschien legers onderweg zijn uit Waterdeep en Baldur's gate die de veiligheid en vrije handel in Scornubel ook in de toekomst veilig zouden moeten stellen. De groep zit in de Traveller's Rest (als altijd), als Willem B. zich meldt met het bericht dat er een prijs staat op het hoofd van Elmar van Hlammach. "Wanted Dead Or Alive, 250gp" is het devies. Blijkbaar heeft Elmar iets gedaan om de Zhentarim in de zeik te zetten. Er wordt druk overlegd over de geruchten, maar de groep is er snel uit. Satsami de Roele wordt er bij gehaald en hij wordt uitgehoord voor meer informatie. Zijn argumenten zijn overtuigend genoeg voor de groep en na Elmar's aandringen om Scornubel te verlaten wordt er besloten om met hem mee te gaan naar de prachtige stad Toutou. Lyssiah doet samen met Satsami (de homofiele bard) een mooi optreden op het marktplein. De informatie die Satsami over de opdracht geeft, is niet voor de poes. Het heeft te maken met het uitschakelen van humanoids, en ook zijn er aquatische elven en draconians bij betrokken. Er wordt besloten om de volgende dag rond het middaguur te vertrekken. Satsami zorgt voor vervoer. 30 Uktar 1372 's Ochtends blijkt dat de kamer van Elmar is opengebroken, maar Elmar had dit blijkbaar voorzien. Hij had die nacht zijn slaapplek elders gezocht of geregeld. Als de iele Uktar-zon hoog staat, verschijnt er voor de deur van de Traveller's Rest een compleet convooi, bestaande uit 2 passagierskoetsen en 2 goederenwagens. Het geheel wordt begeleid door 6 gewapende achters op paarden. De groep vertrekt Scornubel, tezamen met Satsami, op weg naar Toutou. Feast of the Moon tot 27 Nightal 1372 Ze zijn nog maar net een dag onderweg of er volgt al een overval. Zouden dit de struikrovers uit Calimshan zijn waar Elmar het over had? De aanvallende groep bestaat uit 4 gewapende struikrovers, een cleric te paard, een vliegende sorcerer en een geniepig ventje. Er ontstaat een wild gevecht waarin de kwaadaardige cleric een paar wachters omver rent, welke op heldhaftige wijze het leven laten. De sorcerer cast een fireball precies tussen de wagens. Een kort maar hevig flammenspel doet 1 van de wagens flink beschadigen en ook een koetsier komt hier helaas bij om. Satsami en Elmar verschansen zich in en onder de wagens en bestoken de schurken met pijlen en al wat niet meer. Het gevecht is hevig, maar uiteindelijk overwint het goede. Na het gevecht maakt Lyssiah een prachtige morningstar buit, die ze aan Caladan de Geweldige schenkt. Hij is hier zo mee in z'n sas, dat hij meteen de proef op de som neemt en een paar prachtige schijnbewegingen maakt. Dit heeft echter meer gevolgen dan voorzien. Caladan verwerft hiermee een soort natuurlijke leiderschap die niet overal in goede aarde valt. Sommigen uit de groep vinden hem hierdoor enorm arrogant worden. Echter, onder andere Mourn, de koetsiers en de wachters vinden hem daadwerkelijk een echte leider. De volgende dag is dit effect alleen maar meer toegenomen en Caladan besluit dat hij voortaan maar de titel "Farao" moet krijgen. Nog een dag later begint het de groep op te vallen dat Caladan wat langer lijkt te zijn dan eerst. Ook beginnen enkele van de rimpels op zijn weerbarstige wat rimpels op zijn weerbarstige dwergen-gezicht te verdwijnen en zelfs zijn baard lijkt wat korter te worden. Zelfs worden zijn oren iets puntiger; nauwelijks zichtbaar, maar het wordt niet over het hoofd gezien. Caladan is hiervan eerst niet van onder de indruk. Sterker, hij begint fanatiek te praten over zijn wens om een wat warmer klimaat op te zoeken. Hij praat honderduit over woestijngronden en oases. Na een tijdje begint hij na veel aandringen van zijn vrienden toch in te zien dat er iets ernstigs aan de hand is en onder veel gemor geeft hij zijn Morningstar af, die Wyver veilig opbergt, buiten het zicht en bereik van Caladan. Het duurt maar een dag en Caladan is weer de oude. Gek hoe zo'n ding als een morningstar zo'n sterk effect kan hebben. De reis van Scornubel naar Toutou heeft uiteindelijk langer geduurd dan Lyssiah eerst aangaf. Op 3 Nightal hebben ze een troep trollen ontweken, op 10 Nightal zijn ze Baldur's Gate gepasseerd en het is vroeg in de avond van 28 Nightal, een paar dagen voor nieuwjaar, als ze Toutou bereiken. 28 Nightal 1372 Onze vrienden worden gehuisvest in een hotel die de prachtige naam "De Lindeboom" draagt. Het is werkelijk een overdaad aan weelde en luxe die de groep ervaart. Ieder krijgt een aparte kamer die bij hun karakter past en men laat zich lekker in de watten leggen. Zelfs de dwergen gaan in bad !!! Elmar heeft het het meest getroffen, hij krijgt de penthouse tot zijn beschikking. Lyssiah maakt na deze schaamtevolle vertoning van de gelegenheid gebruik om laat in de avonds de stad te verkennen en duikt als snel het elven-district in. Ze belandt in een bar en maakt contact met een redelijk knappe moon-elf die Heti heet. Lyssiah laat zich graag trakteren op de nodige glazen goede elvenwijn en enigszins onder invloed neemt Lyssiah Heti mee naar De Lindeboom. Wat daar gebeurt, valt helaas onder censuur, maar het zijn een paar wilde uren. Heti verlaat midden in de nacht moe maar voldaan en met een flinke blos op zijn wangen het hotel en keert huiswaarts, terwijl Lyssiah in een onrustige slaap wegzinkt. De volgende dag wordt de groep ontboden bij Tamis Eldwise en Ryon Limblade (een Red Wizard), welke de groep onderwerpt aan een soort sollicitatieprocedure. Rufus de butler staat hen bij. De procedure bestaat ondermeer uit een vraaggesprek, waaraan voorafgaand een detect lie-spreuk is gecast. Onze vrienden geven eerlijk antwoord en dit wordt duidelijk gewaardeerd. Gaandeweg het gesprek valt de aandacht van de groep steeds meer op de butler. Ze komen er achter dat Rufus over bepaalde zaken liegt al snel gaat dit over in een woordenwisseling. Rufus wordt aangehouden en verhoord door Lyssiah. Ze intimideert hem en hij laat los dat hij werkt in opdracht van iemand die Croach heet. Zijn taak is het verzamelen van gegevens. Ook weet Rufus te vertellen dat er een aanslag op Lord Ras (Lord van de prachtige stad Toutou) is gepland. Croach schijnt een sympathisant te zijn van Lord Rooke (de vader van Lord Ras en ex-Lord van de stad). Rufus wordt overgedragen aan Tamis en Ryon en wordt afgevoerd. Ze zeggen dankbaar te zijn voor deze verijdeling van de aanslag en dat zij het probleem verder zullen oppakken. Dit is niet aan onze avonturiers, omdat zij een specifieke opdracht te voltooien hebben. Uiteindelijk worden ze ontboden bij Lord Ras. De opdracht wordt verder uitgelegd en Lord Ras vraagt wat de groep hiervoor wil hebben. Elmar wil zijn gevoel voor humor laten zien en zegt met de borst vooruit 300.000 goud !!! Lord Ras is zichtbaar geamuseerd en laat dit blijken. Lyssiah, die haar gedachten nog heeft bij de weldaden van de afgelopen nacht, doet snel een mislukte poging om Elmar te corrigeren en zegt (te) snel 100.000 goud. Nu begint Lord Ras enigszins beledigd te raken en laat blijken dat dit duidelijk buiten iedere realiteitszin valt (en buiten het budget van de stad). Uiteindelijk wordt er verder gepraat en de groep gaat akkoord met het aanbod van een stukje grond plus 5.000 goud per persoon. De opdracht houdt in dat de groep een onderzeese stad waar zeehobgoblins wonen moet vernietigen. De stad is bereikbaar via een grottenstelsel die aan de rotsige zeekust een ingang heeft. Deze zeehobgoblins (de "Coalint") maken al een tijd de grote baai onveilig, waardoor de handelshuizen van Toutou die van zeeroutes gebruik maken veel last hebben. De ingang van deze grotten liggen op ongeveer 2 dagen reizen afstand en zijn via een kustweg bereikbaar. Onze helden moeten een soort bom (de "Holy Grenade") meenemen die de grotten van de Coalint in 1 klap kunnen vernietigen. De bom is een kleine bronzen cylinder ter grote van een sardienenblikje. Deze bom kan op afstand tot ontsteking worden gebracht door een bronzen staaf met een lengte van ongeveer 60 cm in het midden te breken. Ook krijgen ze van Ryn Limblade (die de tovenaarsleerling blijkt te zijn van de "Master of the Tower") de nodige drankjes mee waarmee onder water kan worden geademd. 30 Nightal 1372 De groep gaat vol goede moed op weg naar de ingang van de grotten. Het is een saaie rit, maar onderweg ziet de groep nog wel een plaats langs de weg die duidelijk geschikt is om een aanval op onschuldige passanten te kunnen plegen. De plek is hiervoor duidelijk ook al enkele malen gebruikt. 1 Hammer 1373 (The Year of Rogue Dragons) Als de groep 's ochtends opstaat, weten ze nog niet dat het een erg drukke dag gaat worden. Lyssiah klaagt bij het ontbijt over een beetje misselijkheid en ze eet niet veel. Ze komt ook wat chagrijnig en wars over. Ze zijn nog maar net onderweg of, uitkijkend over de baai, zien ze vlak bij de kust een scheepswrak liggen. Een paar uur verderop komen ze langs een grot. Echte avonturiers als onze vrienden zijn, lopen ze naar binnen om te kijken of er iets te vinden is. Misschien is het zelfs wel een geschikte plaats om te rusten of te overnachten. Ze komen de grot binnen en het eerste wat opvalt, is een verschrikkelijke geur. In koor klinkt het meteen 'gully dwarves' !!! Ze onderzoeken de grot en zien achterin ineens iets bewegen. Ze hoeven niet te wachten, meteen springen een aantal draconians tevoorschijn en er ontstaat een gevecht. Het gevecht is als altijd kort van duur, maar door snel denken en door het handig gebruik maken van kettingen, worden ze snel overmeesterd. Alsof dat nog niet genoeg is, nauwelijks bekomen van de schrik, springen er op de groep een vijftal rovers op paarden tegemoet. Maar adrenaline stroomt nog door de aderen van onze helden en stuk voor stuk worden ze overmeesterd, van hun paarden geslagen of getrokken en gedood. Het is een waar gruwelijk schouwspel. Vier paarden overleven het en deze worden dan ook meteen ingelijfd bij de bezittingen van de groep. Na deze gevechten lijkt de grot een stuk veiliger te zijn. Onze vrienden doorzoeken de grot en ontdekken twee barbaarse kinderen, geketend, achter slot en grendel. Ze lijken tussen de 10 en 12 jaar te zijn. De kleren van deze twee meisjes (die meteen de namen Lizzy & Dizzy toebedeeld krijgen) zijn gescheurd en hun reeds half volwassen vormen zijn onbedekt. De mannen uit de groep maken flauwe grapjes en lelijke insinuaties, maar Lyssiah neemt het voor hen op en repareert zelfs hun kleding, zo goed en zo kwaad als dat mogelijk is. Lizzy en Dizzy raken al snel gehecht aan Lyssiah en vertellen over de schandelijke praktijken van incest die ze hebben moeten doorstaan. Terwijl Lyssiah haar moeder-gevoelens de baas probeert te zijn, ontdekken haar vrienden in een grot een paar kooien met postduiven. Ook liggen er diverse briefjes bij, gericht aan de misdadiger Croach. Blijkbaar is dit een outpost van de Draconians en de rovers die in opdracht van tegenstanders van Lord Ras werken. Ook ontdekken onze vrienden bij het doorzoeken van de grot nog een rare deksteen die rechtop tegen de muur staat. Er zitten touwen omheen en het duurt niet lang of onze vrienden beginnen aan de touwen te trekken, nieuwsgierig naar wat er achter zit. Het blijken twee jonge leeuwtjes te zijn. Niet wetende wat onze dierenvrienden er anders mee zouden kunnen doen, worden deze welpen meteen bevrijd. Omdat de stank hier ondragelijk is wordt er wierook gebrand. Ook worden de lijken uit de grot verwijderd en tenslotte, na een drukke dag, wordt er kamp opgezet in de grot. Direct na de ochtendgloren staan onze vrienden op en doen hun ochtendrituelen (eten, bidden, mediteren, zingen, etc). Als ze op pad willen gaan, willen Lizzy en Dizzy mee. Misschien is Lyssiah een beetje te aardig voor ze geweest. De kinderen zijn niet vatbaar voor rede en Lyssiah spreekt ze streng toe. Uiteindelijk weet de groep ze te lozen en gaat de groep zonder kids er vandoor. Ze gaan weer op pad en komen al snel bij de diepe klif bij de zee, waar ze naar beneden moeten. Het is lastig inschatten hoe het met de getijden zitten en hoe ze veilig beneden zouden kunnen komen, maar de oplossing is al snel daar. De magische amulet wordt gebruikt om steen in modder te veranderen en op die manier een tunnel naar beneden te graven. Wonder boven wonder lukt dit en onze vrienden staan al snel aan de rand van het water. Ook de Ogre Fist Rock wordt gelokaliseerd en onze vrienden slaan kamp op. 2 Hammer 1373 Aansluitend op de informatie die ze hebben gekregen, staan onze vrienden voor zonsopgang op en wachten geduldig tot de eerste zonnestralen over Ogre First Rock schijnen. Het klopt wat er gezegd is. De zonnestralen schijnen over de rots en vallen precies op een poel in het water waar een opening blijkt te zijn. Er wordt gewacht tot het eb is en de vrienden dalen af naar de poel.. Beneden aangekomen maken ze zich gereed om onder water te gaan en voorzichtig zwemmen ze naar beneden. Met een slimme truuk omzeilen ze een enorme krab die de wacht lijkt te houden en ze zwemmen door de opening naar beneden. Ze betreden een grottenstelsel. Voorzichtig proberen ze zo diep mogelijk in het grottenstelsel in te gaan en op een gegeven ogenblik staan ze oog-in-oog met een groep otters. Deze worden met uiterste voorzichtigheid benaderd en dit blijkt beloond te worden. Namelijk, deze otters blijken aquatische elven te zijn. De leider heet Danik. Met voorzichtige politiek en een eerlijke uitleg, weet de groep het vertrouwen van Danik te winnen en de groep ontdekt een kink in de kabel. Wat de mensen in Toutou namelijk niet wisten (en dus onze buddy's dus ook niet), is dat hier onder water nog meer vijanden van de Coalint (aquatische hobgoblins) wonen. De groep wordt uitgenodigd in een enorme stad, hier ver onder de grond en diep in het water. Met hulp van Schelpen van Jona, die de elven verstrekken, wordt het makkelijker om te communiceren hier onder water. Er wordt uitgelegd dat de groep onmogelijk de bom kan gebruiken, omdat op die manier ook deze prachtige elvenstad vernietigd zou worden. Echter, er is een oplossing. Als de groep de bom ver genoeg van deze stad tot ontploffing brengt, is er een grote kans dat er geen schade wordt gedaan aan de stad van de aquatische elven. Ergo, er wordt besloten om toch verder te gaan met het plan. Van de elven krijgt de groep uitleg waar ze moeten zijn. Als ze verder de grotten in zouden gaan, nog dieper, voorbij de stad, zouden onze vrienden op de zeebodem uit komen. Een eind verder zou dan een enorm onderwaterravijn moeten zijn. Onder in dit ravijn zou dan een ingang moeten zijn van de grotten van de Coalint. Er wordt moed verzameld en de groep gaat weer al zwemmend op pad. Het duurt niet lang of ze ontdekken de eerste gevaren van deze reis. Een enorme haai zwemt voorbij en gelukkig weet de groep deze te omzeilen. Ook komen ze in een grot onder water nog een groep sidderalen tegen. Ook hier komen ze ongeschonden voorbij. En het duurt dan ook niet lang voordat ze hun ware vijanden tegenkomen: de Coalint. Niet ver voordat ze bij de uitgang van de grotten zijn, vlak bij de zeebodem, ontmoeten ze voor het eerst de Coalint; 6 in totaal. Er ontstaat een hevig gevecht met netten, speren, onderwaterdolken en natuurlijk magie. Maar ondanks dat deze Coalint onder water natuurlijk superieure vechters zijn, overmeesteren onze dappere mensen de Coalint, hoewel enkele ontsnappen. De groep beseft meteen wat voor gevolgen dit kan hebben (alarm), zetten ze de achtervolging in en weten de vluchtende Coalint in te halen. Ook deze worden overmeesterd. De groep komt bij de uitgang van de grot en ziet de zeebodem. Ze reizen verder en zien in de verte het ravijn. Echter, ze zien nog veel meer. Honderden Coalint en andere rare beesten zwerven hier over de zeebodem en met name in de buurt van het ravijn. Een aparte groep van zo'n 50 zwaar bewapende Coalint zwemt weg van de grot, duidelijk op oorlogspad. Het wordt een kwestie van snel handelen. Er wordt kort overlegd en de groep kan maar tot 1 conclusie komen. Het heeft geen zin om tegen deze Coalint te vechten. Het gevecht in de grotten was al zwaar genoeg en ze zijn aan het eind van hun krachten. Er wordt een plan bedacht om de bom het ravijn in te schieten met een pijl. Het zal er om spannen of het lukt. Als de bom niet het ravijn haalt (de afstand zou te groot kunnen zijn), zullen ze er alsnog naar toe moeten om de bom daadwerkelijk verder te brengen. Toch gaan ze het proberen en zowaar, het lukt !!! De pijl met de bom belandt precies op het randje van het ravijn en blijft twijfelachtig liggen, maar de stroming helpt mee en kiept de bom net over de rand. De spanning is duidelijk voelbaar en de groep ziet ook dat ze gespot zijn door de Coalint. Snel proberen ze zich uit de voeten te maken, terug naar het grottenstelsel. Wonder boven wonder weten ze de Coalint voor te blijven en als ze denken dat de afstand groot genoeg is, komt de ontsteker te voorschijn. De grote bronzen staaf wordt door midden gebroken en een ijzige stilte vult de met water gevulde gangen. Na enkele seconden barst het geweld los. Een oorverdovende knal doet het water in kilometers omtrek vibreren en doet alles trillen. Door de druk van het water worden onze vrienden verder de gangen in geblazen en er ontstaat twijfel of ze echt genoeg afstand hebben genomen. Enorme trillingen laten brokstukken loskomen in de gangen en het lijkt alsof er een enorme aardbeving plaatsvindt. Nu maar hopen dat de stad van de elven het overleeft !!! Als de groep verder terugzwemt, richting de stad van de elven, worden ze al snel door Danik tegemoet gezwommen. Hevig gevuld met kwaadheid, opluchting en blijdschap vaart hij uit tegen onze vrienden over hoe stom hun actie wel niet was en dat ze niet genoeg afstand zouden hebben genomen. De gebouwen in de ondergrondse stad zijn zwaar beschadigd, maar gelukkig heeft het grottenstelsel het gehouden !!! Samen met een leger van de aquatische elven gaan onze zwemmende vrienden naar het ravijn en zien dat hier alles vernietigd is. Hier en daar drijven (delen van) Coalint rond en het ravijn is eigenlijk geheel ingestort. Er worden enkele waardevolle spullen gevonden en de elven houden zich bezig met enkele Coalint die het hebben overleefd. Het is duidelijk: het plan is geslaagd !!! Onze vrienden nemen afscheid van de aquatische elven en stemmen in met een geheimhouding over de elven. De mensen van Toutou hoeven dit niet te weten. Ze zwemmen naar boven en komen boven water uit. Uitgeput zwemmen ze verder naar de kust en komen uiteindelijk na nog een dag reizen weer terug in Toutou. Hier worden ze verwelkomd als helden en zien dat de actie nogal wat gevolgen heeft gehad. In de haven is het een drukte van belang met boten waarvan de zeebonken blij zijn dat hun handelsroutes weer veilig zijn. Onze vrienden zijn te gast bij Lord Ras en mogen met hem verschijnen op het bordes. Stuk voor stuk worden onze gasten voorgesteld aan een enorme menigte die zich op het plein heeft verzameld. Ze worden verwelkomd als ere-burgers van Toutou en na de ceremonie krijgt de groep hun beloningen. Ieder 5.000 goud en een stuk grond om een huis te bouwen cq. in te richten. Durranak en Caladan krijgen een grot, Mourn en Lyssiah krijgen een boom in het elven-district toegewezen, en Elmar en Wyver mogen een huis betrekken in het havendistrict. Kort hierna komt ook de handelsvloot Silver Fox in de haven binnen. Deze dag zal nog vele haren worden gehuldigd en emoties vullen de prachtige stad Toutou. Als de rust weer een beetje is teruggekeerd, laten Durranak en Caladan weten dat ze terug gaan naar hun echte thuis, waar hun familie zit te wachten. Ze zullen enkele maanden weg zijn, maar ze beloven weer binnen een half jaar terug te zijn in Toutou. Elmar zegt een handelshuis te willen vestigen in Toutou, om te beginnen met 2 schepen. Hij wil handelsroutes naar Scornubel openen. Ook zegt hij zijn naam te willen zuiveren in Scornubel. Lyssiah ontdekt al snel dat ze zwanger is en laat een huis bouwen in het elven-district. Ze organiseert een feest als haar huis af is. Mourn en Wyver houden zich ook druk bezig met het bouwen en inrichten van huizen en nemen een tijd rust. Achteraf blijkt dat het bijzonder kritisch is geweest met de stad van de aquatische elven. Op het randje van een catastrofe heeft de god Haela Brightaxe onze helden een spreekwoordelijke knipoog gegeven en zo er voor gezorgd dat een ramp voorkomen werd (het scheelde enkele procenten). Na ongeveer een half jaar komt de groep weer bij elkaar. Ze hebben allemaal de kriebels van het avontuur weer voelen opbouwen en in Toutou, bij de tewaterlating van het tweede schip van de 3e Toutou Merchant Company, het bedrijf van Elmar, is de groep weer echt compleet !!!

Gepost door Pepijn op 8 juni 2003 om 14:21 uur.
Reacties van bezoekers
Wie zegt wat?
Alleen bij een actieve campagne kun je (indien ingelogd) reacties achterlaten.
© 2003 pepijn
 
Fout spreekwoord
In het wilde westen schieten
 
Agenda
Geen agenda informatie beschikbaar.
Campagne Top 10
Shackled City Adventure Path
204x gespeeld
Way of the Wicked
136x gespeeld
Savage Tide Adventure Path
109x gespeeld
Opa's campaign
63x gespeeld
Campagne Land van Amn
57x gespeeld
Storybook Hendrik
55x gespeeld
Campagne Channath
53x gespeeld
Kingmaker
49x gespeeld
The drow
43x gespeeld
Calimshan
40x gespeeld
 
Populaire lokaties
Johan W. in Leeuwarden
6x gespeeld
Pepijn in Deventer
3x gespeeld
Hendrik in Marrum
1x gespeeld
Leeuwarden (JH)
1x gespeeld
 
Overzicht gebruikers
Klik hier als je een overzicht van alle geregistreerde gebruikers wilt zien.