 Na een zware aaneenschakeling van ruige avonturen waren jullie aan een wel verdiende rust toe... met het verdiende geld hebben jullie in een kleine handelsplaats een paar goede kamers gehuurd. Na 4 dagen van rust begint het bijna te kriebelen, maar nog niet genoeg om er op uit te gaan en een opdracht te vinden.
Bovendien hebben jullie Timothy Lucky in de groep en het lijkt wel alsof de opdrachten hem altijd weten te vinden. Nou steekt hij zijn neus ook wel overal in, dus misschien dat het daar wel door komt.
Anyway, op een avond zitten jullie rond het haardvuur als er een messenger binnenkomt. Hij praat met de waard en loopt dan op Timothy af, hij geeft hem een brief. Als Timothy de brief gelezen heeft zegt de messenger dat hij erbij moest vertellen dat jullie verwacht worden en geeft aanwijzingen op over 5 dagen om 20.00 uur 's avond klaar te staan op de splitsing naar Barovia. Daar zullen jullie opgehaald worden.
Timothy legt uit dat een oude jeugdvriend van hem in Barovia woont, een afgelegen dorp met weinig contact met de buitenwereld. Zijn jeugdvriend heet Ismark Indirovich en zijn vader is burgomeister van Barovia. Ze hebben elkaar lang niet meer gezien, Timothy legt uit dat Ismark een tikje spoiled is en ze min of meer uit elkaar gegroeid zijn. Hij is erg verbaasd dat hij nu een roep om hulp heeft ontvangen.
Timohty weet niet weinig van Barovia, alleen dat Ismark er woont en het een klein gehucht is. Het ligt midden in een bosrijk gebied met bergen in de buurt en een rivier. Zover hij weet is er een kleine groep handelaren die spullen van en naar Barovia brengt. Maar waar de route loopt is hem onbekend.
Jullie hebben een afspraak om over 5 dagen om 8 uur 's avonds opgepikt te worden. De weg naar Barovia is een afslag op een weinig gebruikte doorgaande route.
Terwijl jullie elkaar aankijken barst buiten met een grote klap het onweer los en begint het te regenen... het is donker, nat en het haardvuur is aantrekkelijker dan ooit. De messenger kijkt weemoedig naar buiten, trekt zijn cape goed dicht en gaat naar buiten. Als hij de deur opendoet slaat de bliksem verder op ergens in en licht zijn silhouet op in het deurframe. Jullie hebben een onheilspellend gevoel bij de vraag voor hulp...
Dan slaakt de grote fighter in jullie groep een kreet. Een stukje hout is uit de openhaard gesprongen en is op zijn enkel terecht gekomen, het stukje hout heeft een klein brandwondje veroorzaakt. Als jullie naar het stukje hout kijken, lijkt het even of de gloeiende stukjes in de vorm van ogen jullie recht aan staren. Je nekharen gaan overeind staan en jullie kijken om je heen maar zien niks. Als je weer kijkt is het stukje hout gedoofd en is er niets bijzonders te zien.
| 
