Hoe werkt magie?

De meeste spreuken eisen een lange opbouw van energie voordat de gewenste effecten plaatsvinden. Tovenaars (en priesters, paladijnen, rangers, druïden...) hebben trucjes geleerd om deze energie in de goede banen te leiden (letterlijk). Als ezelsbruggetje en geheugensteun zijn er gebaren, geluiden en zelfs woorden die de caster kan gebruiken. Deze gebaren en geluiden begeleiden de gedachteprocessen bij de caster en zorgen dat de juiste effecten plaatsvinden.

Een vaak gebruikte metafoor voor de magie is een mooi handschrift. Het kopiëren van een mooi boek op een vel perkament gaat op een vergelijkbare manier als het prepareren van een spreuk. De instructies om de spreuk op te bouwen zijn dan het origineel boek. De energieën zijn de gereedschappen die nodig zijn voor het kopiewerk; pennen, inkt enz. (De energieën van een spreuk zijn natuurlijk afkomstig van elemental planes, positieve en negatieve planes, de verschillende hemelen, hellen enz. en vaak ook uit de caster zelf.)

Hoe gaat een kopiist te werk? Hij zoekt eerst een schoongeschraapt vel perkament, of nog beter, velijn. Het eerste wat hij doet is het voorbereiden van het vel. Hij zorgt voor nette marges en schrift perfect rechte lijnen om de gebieden af te bakenen waar alle tekst zal komen. Dan pas maakt hij zijn ganzenveer scherp, en schrijft één voor één elk letter uit. De letters verbindt hij aan elkaar in woorden, regels, alinea's totdat de bladzijde klaar is.

Zo gaat het ook met het voorbereiden van een spreuk. Het begint met een uitgerust lijf en uitgeruste hersens. Slaap of meditatie schraapt het mentale vel schoon. Daarna stelt de tovenaar zijn gedachtes op orde, net als een kopiist de regels en marges opstelt. Wanneer hij klaar is, heeft hij een mentale structuur klaar voor zijn spreuken. Dit is de essentie van de magie. Hoe sterker zijn krachten, hoe groter de structuur. De metafoor gaat alleen maar zo ver, dat is vanzelfsprekend. Een spreuk in je structuur plaatsen is meer dan alleen tekst op een bladzijde. Een spreuk in je structuur plaatsen is namelijk een spreuk casten, maar dan op het laatste moment stoppen. Het kost vaak vijf of tien minuten, soms nog langer, om alle verschillende energieën op te roepen en de juiste harmonieën tussen de draden energie te creëren. De tovenaar voelt de energie opbouwen, ziet het trillen in zijn gedachtes, en bergt het op in zijn mentale opslagplaats. Om de harmoniemetafoor te blijven gebruiken, het wordt een staande golf in zijn hoofd. Je kunt je voorstellen dat als hij veel van deze golven staande moet blijven houden, zonder dat ze elkaar beïnvloeden en allemaal tegelijk in zijn hoofd de hele dag, dat het heel wat concentratie kost. Elke trilling in zijn hoofd is een spreuk, een samensmelting van energieën opgevoerd tot bijna een crescendo, en dan net voor het moment suprême... onthoudt hij van het casten van de spreuk. Hij bindt het op en zorgt voor een slot, getuned op de specifieke energieën. Soms is een woord voldoende, of een gebaar. Vaak is zijn lijf niet sterk genoeg om de energie te laten aarden in onze realiteit, dan is een voorwerp of een bepaalde stof nodig als... bliksemleider. Dit stof kan de energie geleiden, en wordt vaak ook verbruikt bij het casten van de spreuk.

Het moet nu duidelijk zijn waarom tovenaren meestal erg slim zijn. Ze moeten dit allemaal kunnen leren en regelen, en ze moeten de hele dag rond kunnen lopen en zo normaal mogelijk handelen...terwijl ze tegelijk jongleren met tientallen verschillende energiestromingen. Net als die acrobaten die twintig of dertig borden op palen draaiend blijven houden, maar dan op schaatsen, met geoliede palen. En explosieve borden.
Geen wonder dat ze vaak een beetje afwezig lijken!

Waarom zo veel gedoe? De meesten kunnen die energieën niet zo maar verwerven en verwerken wanneer ze nodig zijn. En als een tovenaar zichzelf moet verdedigen heeft het geen zin om zijn aanvaller te vragen om even tien minuten te wachten. Een tovenaar bereidt dus elke dag voor alle spreuken die hij nodig heeft, bindt ze op, en zorgt dat hij ze snel los kan laten. Als hij slim is, laat hij ook wat ruimte over in zijn hoofd, voor onverwachte gebeurtenissen. Dan kan hij de tijd nemen om precies de juiste spreuk te kunnen gebruiken.

Spreuken bestaan in oneindig varianten. Dit komt omdat de energieën in oneindig veel manieren gecombineerd kan worden. De spreuken die de meesten kennen zijn simpelweg dat - de manieren die de meesten kennen.

Deze zijn door de jaren geïnventariseerd en opgedeeld in niveaus aan de hand van hoe ingewikkeld ze zijn, hoe moeilijk het is om ze te creëren, op te slaan en in staande houden. Deze niveaus heten valenties. Ook hier zijn er in principe oneindig veel valenties, maar de grote meerderheid van de stervelingen moeten het met de eerste negen doen. Magie wordt pas magie genoemd bij de vijfde valentie. Alles daarvoor ... dat zijn trucjes.

En sorcerors dan? En priesters?

Sorcerors hebben in hun lijven, in hun bloed, alle energie die ze nodig hebben. Soms moet er een focus bij, maar verder is het niet geleerd maar gewoon een kwestie van de effecten produceren die ze willen. Nadeel is dat ze lang niet alles kunnen leren, en juist die beperktheid maakt ze voor tovenaars alleen maar amateurs met trucjes.

Priesters moeten dezelfde processen doorgaan als tovenaars, alleen komen de energieën van hun goden. De priester bidt voor de krachten die hij denkt nodig te hebben, en als zijn God er mee eens is, krijgt hij de energie toegediend. Ook deze opbouw van energie kost veel tijd, maar priesters beschrijven het vaker als een lekker, warm gevoel dan als een trillende, explosieve energieopslag. De reis van de energie vanaf hun God naar de priester zelf, kost tijd. De priester kan het daarna in een handsomdraai loslaten. Veel hebben ook de gave gekregen om de energie om te zetten in helende krachten in plaats van het oorspronkelijke doel van de energie. Ook andere mogelijkheden bestaan, de wereld is groot.