Iederen behalve Templeton heeft het een beetje koud en nat. Templeton heeft het lekker en nat. De stank van de dode Gulguthydra is nog altijd aanwezig en daar moet wat aan gebeuren. Bohairic bedenkt een plan en gebruikt alchemists fire om zijn Fireball te laten nabranden. Al snel klimt een dikke, zwarte rookpluim schuin omhoog. Tegen de tijd dat de brand weer gedoofd is, is de meeste ranzige vet opgebrand.
Met een onzichtbare Sam voorop gaan de avonturiers de eerste stamdorp in, die van de Zeeschildpad clan. Alle stelthuizen zijn leeg en stil, eten dat aan de kook was ligt verbrand op koude kookstenen of spiezen. Alle wapens, bijna alle waardevolle voorwerpen, en alle mensen zijn weg.
Bij de volgende dorp, die van de Everzwijn, is het niet anders en de groep loopt verder naar de begraafplaats. Dit is nu een modderzee, en Bohairic zet zijn ondodendetectie aan. Deze geeft gelijk alert maar voordat Sam zich terug kan trekken wordt hij aangevallen! Een Mohrg en een in elkaar geknutselde skelet van botten en bamboe trekken zich omhoog uit de modder voor hem. Ondanks zijn onzichtbaarheid wordt hij gepakt door het vies beest! Een skelet met lange ingewanden, de Mohrg is heel eng. De darmen hebben aan het uiteinde kleine tandjes, en de Mohrg schiet de darmen uit zijn mond op Sam af! De tanden klemmen in zijn keel, bloed sproeit, en Sam verstijft. Met een snel en vaak geoefende beweging trekt de Mohrg de gnoom naar zich toe, waar het hem begint te bewerken met vuistslagen.
De groep springt in actie! Bohairic, vol kennis, roept gelijk dat Sam verlamd kan zijn, en geeft een paar aanwijzingen hoe ze dat groot beest het beste kunnen uitschakelen. Tin cast een spreuk dat haar hand doet gloeien. Ze vliegt naar de Mohrg toe en slaat met de spreuk op een plek waar Sam moet zijn. De darmen vallen gelijk los op de grond en Sam en Tin trekken zich snel terug. Sam verschijnt bij het poortje van de begraafplaats wanneer zijn kruisboog begint pijl na pijl te schieten... Ka-chak! Ka-chak! Ka-chak!
Uit de regen rennen een horde skeletten, Olman krijgers met speren. Templeton springt naar voren en beschermt de groep tegen alle aanvallen. Speren breken en weerkaatsen van zijn schilden! Ook de reusachtige skelet kan zijn waterig vlees niet raken door zijn gordeldierachtig verdediging! De Mohrg glipt langs hem en kiest een andere doelwit uit - de tovenaar! De darmgrijpers schieten op Bohairic af maar vangen bot! Hij staat al een eind verderop, duizelig maar ongewond!
De speerwerpers kiezen een andere doelwit, Shamanilla, uit. Blijkbaar geeft zij ze allemaal een schuldgevoel, want ze werpen hard en mikken goed om haar zo snel mogelijk neer te krijgen. Bloedend van speerwonden gaat de Dragon Shaman op de offensief. Uit haar klein mondje sproeit kokend zuur op de skeletten voor haar! Templeton hakt het groot beest neer, Tin schiet de Mohrg in de darmen en de skeletten proberen Shamanilla nog lekker te prikken.
De slag is kort en wanneer de groep aan de offensief gaat is het snel klaar met al die skeletten.
Maar waarom werden ze aangevallen? Wie heeft ze die bevelen gegeven? En waar komt een Mohrg vandaan in de heilige begraafplaats van het dorpje? |