Tin zoekt het licht op van Sheler en vliegt naar beneden.

"Grote aaseters bij dat nog grotere beest - oppassen, jongens!"

Sheler knikt en Hope maakt een paar oefenslagen met zijn bijl. Geen van beide zegt iets, maar ze lopen allebei zachter. Ze dragen allebei lapjes zeil, gevuld met vers fruit. Hope loopt voorop en kijkt door de struiken naar het lijk - er staan inderdaad een drie grote, vogelachtige dieren op het lijk. Ze bukken kipachtig en scheuren happen vlees eruit. Hij signaleert naar Sheler om er omheen te gaan lopen, en begint zelf voorzichtig door de bamboeachtige riet te lopen. De dieren gaan rechtop staan en richten hun snavels allemaal op Hope. Ze houden hun hoofden gekanteld en lijken onrustig.

********************************************************************

Aan boord de Wyvern heeft Templeton ook de vogelachtigen gezien.

"Wat zijn dat, Bohairic?"

"Oh, die? Aaseters. Een kleinere relatie van dat grote beest, met vogeltrekjes. Raptors, heten ze, denk ik."

"Ik ga even kijken, iets heeft ze opgejaagd - misschien is er een probleem op het strand, of is er een passagier terug."

"Prima, ik houd het hier wel in de gaten - roep me als je hulp nodig hebt." Hij pakt een potlood en gaat terug naar zijn tekeningen.

********************************************************************

Templeton begint te zwemmen en halverwege het strand ziet hij de raptors verdwijnen achter het lijk. Hij zwemt sneller.

********************************************************************

De drie raptors van het lijk springen lichtjes op de grond en houden Hope in de gaten. Ze wisselen steeds af tussen gebukt en rechtop staan,

"Het zijn net grote kippen, Sheler" lacht Hope.

De meest links staande raptor loopt agressief naar voren toe en Hope besluit om ze gewoon te ontwijken. Hij gaat naar rechts en blijft in de struiken, met Sheler achter hem, en samen lopen ze precies in de val.

"KRAAAAAA!!!!!"

Tientallen klauwen en tanden barsten uit de struiken voor Hope en alleen instinct redt hem van de eerste aanval. Een springende raptor vliegt uitgerekt op hem af, klauwen al op keelhoogte, en wordt neergemept door de platte kant van een glimmende bijl. Hope staat er al niet meer. Het beest valt hard en bladeren en modder vliegen de lucht in als het zich snel weer overeind klauwt. De andere twee landen naast het, boos, en richten zich ook weer op Hope. Hij blijft in beweging en laat zijn gedachtes zijn lichaam weer inhalen!

Hij heeft een paar krassen maar die bloeden al niet meer, en de eerste drie raptors, die van het lijk, zijn nu ook onderweg. Sheler staat aan de kant te gloeien, met klauwen bijna zo lang als die van de raptors.

"Kom op meid, we krijgen toch weer een lekkere workout vanmiddag!"

Hij springt op de zes beesten af en verdwijnt onder een massa klauwen en tanden. Bladeren, veren en stof waaien op om de mêlee heen, en wanneer hij weer te voorschijn komt lijkt hij ongedeerd. Hij spuugt een veer uit en glimlacht. Één van de raptors heeft een wond maar lijdt er ook niet te veel onder.

"Taaie beesten. Ik hoop dat ze lekker eten zijn!"

Sheler schudt haar hoofd, glimlacht, en springt Hope te hulp.

********************************************************************

Tin hangt in de lucht en vliegt dichter bij - het licht dat waarschijnlijk Sheler was, was niet meer onderweg naar het strand. Zodra ze ziet wat er aan de hand is draait ze zich om en schreeuwt ze om hulp.

Templeton, halverwege het strand, zwemt gelijk harder en water borrelt in zijn kielzog. Bohairic, ver weg op het schip, hoort ook iets, tussen het geluid van twee golven in,

"...elp!"

Hij laat zijn potlood gelijk vallen, bedenkt zich, ruimt het netjes op en springt de zee in. Zodra hij het water aanraakt verandert hij gelijk in een grote rog, die onder de golven verdwijnt.

********************************************************************

Voor Hope en Sheler is de lol er een beetje van af. De beesten zijn snel en ontwijken Sheler vaak. Ze vallen Hope steeds van meerdere kanten aan en hij heeft flink wat scheurwonden op zijn rug. Gelukkig geneest zijn lichaam wonderbaarlijk snel; hun tactiek zou beter werken aan hun normale prooi!

Tin hangt boven hen en begint te schieten met lichtblauwe stralen. Waar ze raakt bevriest de huid van de raptors en blijven er witte plekken rijp over, die langzaam verdampen in de zon.

Uit het water springt Templeton. Zijn halflang haar springt recht overeind en water stroomt van hem af als hij op het strand rent. Hij haalt zijn schilden van zijn rug en springt over de struiken aan de rand van het strand. Hij komt neer naast een raptor en haalt tijdens zijn val de punten van een schild langs de flank van het beest. De been van de raptor begeeft het gelijk en hij steekt het gelijk met de andere schild in de buik. De raptor gilt en probeert weer op te staan. De gewonde been lijkt geen kracht meer te hebben en Sheler grijpt haar kans. Ze steekt haar klauwen diep in de keel van de krijsende raptor en trekt.

********************************************************************

Tin zakt verder naar beneden en gooit er vrolijk op los met haar returning dagger. Elke keer dat Hope of Templeton een raptor in het hoofd slaat, is zij klaar met een dolk in het achterwerk! Hope haalt nog een raptor voorgoed neer, en Templeton blijft ze omver werpen en onderuit halen. Toch maakt de geur van bloed de laatste vier alleen maar bozer. Dan wappert Bohairic uit de zee, waarna hij op het lijk van de Tyrannosaur springt.

"Niet kijken!"

Een gebied van mooie, sprankelende kleuren ontstaat in de lucht over de raptors en drie van de vier stoppen met aanvallen om hun hoofden mee te laten knikken met hun innerlijke muziek. Het gevecht wordt een afslachting.